نارنج نارنج یک سایت تفریحی سرگرمی
بیماری آبله میمون چیست؟
آبله میمون یک بیماری است که توسط ویروس آبله میمون ایجاد می شود. این یک عفونت ویروسی مشترک بین انسان و دام است، به این معنی که می تواند از حیوانات به انسان سرایت کند. همچنین می تواند از فردی به فرد دیگر سرایت کند.
علائم آبله میمون چیست؟
آبله میمون می تواند طیف وسیعی از علائم و نشانه ها را ایجاد کند. در حالی که برخی از افراد علائم خفیف دارند، برخی دیگر ممکن است علائم جدی تری داشته باشند و نیاز به مراقبت در یک مرکز بهداشتی داشته باشند. افرادی که در معرض خطر بالاتری برای بیماری یا عوارض شدید هستند، شامل افراد باردار، کودکان و افرادی است که نقص ایمنی دارند.
شایع ترین علائم آبله میمون شامل تب، سردرد، دردهای عضلانی، کمردرد، کم انرژی و تورم غدد لنفاوی است. این به دنبال یا همراه با ایجاد ضایعات پوستی است که می تواند دو تا سه هفته طول بکشد. ضایعات را می توان در صورت، کف دست ها، کف پا، چشم ها، دهان، گلو، کشاله ران و نواحی تناسلی و یا نواحی مقعدی بدن یافت. تعداد ضایعات می تواند از یک تا چند هزار متغیر باشد. ضایعات صاف شروع می شوند، سپس با مایع پر می شوند، قبل از اینکه پوسته پوسته شوند، خشک می شوند و می افتند و لایه ای تازه از پوست در زیر آن تشکیل می شود.
علائم معمولاً دو تا سه هفته طول می کشد و معمولاً خود به خود یا با مراقبت های حمایتی مانند دارو برای درد یا تب از بین می روند. افراد تا زمانی که تمام ضایعات پوسته پوسته نشده اند، پوسته ها افتاده و لایه جدیدی از پوست در زیر آن تشکیل شود، عفونی باقی می مانند.
هرکسی که علائمی دارد که می تواند آبله میمون باشد یا با فردی که آبله میمون دارد در تماس بوده است باید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرد یا از او مشاوره بگیرد.
آیا بیماری آبله میمون کشنده است؟
در بیشتر موارد، علائم آبله میمون در عرض چند هفته خود به خود از بین می رود. با این حال، در برخی افراد، عفونت می تواند منجر به عوارض پزشکی و حتی مرگ شود. نوزادان، کودکان و افرادی که دارای نقص سیستم ایمنی هستند ممکن است در معرض خطر علائم جدی تر و مرگ ناشی از آبله میمون باشند.
از عوارض آبله میمون می توان به عفونت های پوستی ثانویه، ذات الریه، گیجی و مشکلات چشمی اشاره کرد. در گذشته بین 1 تا 10 درصد افراد مبتلا به آبله میمون مرده بودند. توجه به این نکته ضروری است که میزان مرگ و میر در محیط های مختلف ممکن است به دلیل تعدادی از عوامل مانند دسترسی به مراقبت های بهداشتی متفاوت باشد. این ارقام ممکن است بیش از حد تخمین زده شوند زیرا نظارت برای آبله میمون معمولاً در گذشته محدود بوده است. در کشورهای تازه آسیب دیده که شیوع کنونی در آنها اتفاق می افتد، تا به امروز هیچ مورد مرگ و میر وجود نداشته است.
آبله میمون چگونه از فردی به فرد دیگر سرایت می کند؟
آبله میمون از فردی به فرد دیگر از طریق تماس نزدیک با فردی که دارای راش آبله میمون است، از جمله از طریق تماس چهره به چهره، پوست به پوست، دهان به دهان یا دهان به پوست، از جمله تماس جنسی، سرایت می کند. ما هنوز در مورد مدت زمانی که افراد مبتلا به آبله میمون عفونی هستند مطالعه بیشتری نیاز داریم، اما عموماً تا زمانی که تمام ضایعات آنها پوسته پوسته نشده، دلمه‌ها از بین رفته و لایه جدیدی از پوست در زیر آن تشکیل شود، عفونی تلقی می‌شوند.
محیط‌ها می‌توانند به ویروس آبله میمون آلوده شوند، برای مثال زمانی که یک فرد عفونی لباس، ملافه، حوله، اشیاء، وسایل الکترونیکی و سطوح را لمس می‌کند. شخص دیگری که این موارد را لمس می کند می تواند آلوده شود. همچنین ممکن است در اثر تنفس پوسته های پوستی یا ویروس ناشی از لباس، ملافه یا حوله آلوده شوید. این به عنوان انتقال فومیت شناخته می شود.
زخم ها، ضایعات یا زخم های دهان می توانند عفونی باشند، به این معنی که ویروس می تواند از طریق تماس مستقیم با دهان، قطرات تنفسی و احتمالاً از طریق آئروسل های کوتاه برد گسترش یابد. مکانیسم های احتمالی انتقال آبله میمون از طریق هوا هنوز به خوبی شناخته نشده است و مطالعات برای کسب اطلاعات بیشتر در حال انجام است.
این ویروس همچنین می تواند از فردی که باردار است به جنین، پس از تولد از طریق تماس پوست به پوست، یا از والدین مبتلا به آبله میمون به نوزاد یا کودک در طول تماس نزدیک منتقل شود.
اگرچه عفونت بدون علامت گزارش شده است، اما مشخص نیست که آیا افراد بدون هیچ علامتی می توانند بیماری را گسترش دهند یا اینکه از طریق سایر مایعات بدن گسترش می یابد. تکه‌هایی از DNA ویروس آبله میمون در مایع منی یافت شده است، اما هنوز مشخص نیست که آیا عفونت می‌تواند از طریق مایع منی، مایعات واژن، مایعات آمنیوتیک، شیر مادر یا خون پخش شود. تحقیقات در حال انجام است تا بیشتر در مورد اینکه آیا افراد می توانند آبله میمون را از طریق تبادل این مایعات در طول و بعد از عفونت علامت دار گسترش دهند یا خیر، در حال انجام است.
آبله میمون چگونه از حیوانات به انسان سرایت می کند؟
آبله میمون می تواند به افراد در تماس فیزیکی با حیوان آلوده سرایت کند. میزبان حیوانات شامل جوندگان و پستانداران است. خطر ابتلا به آبله میمون از حیوانات را می توان با اجتناب از تماس محافظت نشده با حیوانات وحشی، به ویژه آنهایی که بیمار یا مرده هستند (از جمله گوشت و خون آنها) کاهش داد. در کشورهای بومی که حیوانات حامل آبله میمون هستند، هر غذای حاوی گوشت حیوانی یا قطعات آن باید قبل از خوردن کاملاً پخته شود.
آیا آبله میمون از انسان به حیوانات سرایت می کند؟
در حالی که موارد ابتلای افراد مبتلا به آبله میمون به حیوانات مستند نشده است، این یک خطر بالقوه است. افرادی که مبتلا به آبله میمون هستند یا مشکوک به آبله میمون هستند باید از تماس نزدیک با حیوانات از جمله حیوانات خانگی (مانند گربه، سگ، همستر، ژربیل و غیره)، دام و حیات وحش اجتناب کنند. افراد مبتلا به آبله میمون باید به ویژه در مورد حیواناتی که به ویروس آبله میمون حساس هستند، از جمله جوندگان و پستانداران غیر انسانی، هوشیار باشند.
بیماری آبله میمون چگونه منتقل میشود؟
افرادی که با کسی که آبله میمون دارد زندگی می کنند یا با آنها تماس نزدیک دارند (از جمله تماس جنسی) یا افرادی که به طور منظم با حیواناتی که ممکن است آلوده شوند تماس دارند، بیشتر در معرض خطر هستند. کارکنان بهداشتی باید اقدامات پیشگیری و کنترل عفونت را برای محافظت از خود در حین مراقبت از بیماران آبله میمون رعایت کنند.
نوزادان تازه متولد شده، کودکان خردسال و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی تر و در موارد نادر مرگ در اثر آبله میمون باشند.
افرادی که در برابر آبله واکسینه شده اند ممکن است محافظت در برابر آبله میمون داشته باشند. با این حال، بعید است افراد جوان‌تر علیه آبله واکسینه شده باشند، زیرا واکسیناسیون آبله در بیشتر محیط‌های جهان پس از ریشه‌کنی آن در سال 1980 متوقف شد. افرادی که علیه آبله واکسینه شده‌اند باید اقدامات احتیاطی را برای محافظت از خود و دیگران انجام دهند.
اگر فکر کنم ممکن است علائم آبله میمون را داشته باشم یا در معرض کسی که آبله میمون دارد، چه کنم؟
اگر با فردی که آبله میمون یا محیطی که ممکن است آلوده به ویروس باشد تماس نزدیک داشته اید، به مدت 21 روز پس از آخرین باری که در معرض این بیماری قرار گرفته اید، خود را از نظر علائم و نشانه ها از نزدیک تحت نظر داشته باشید. تا جایی که می توانید ارتباط نزدیک با افراد دیگر را محدود کنید و در صورت اجتناب ناپذیر بودن، به تماس خود اطلاع دهید که در معرض آبله میمون قرار گرفته اید.
اگر فکر می کنید علائم آبله میمون را دارید، برای مشاوره، آزمایش و مراقبت های پزشکی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. تا زمانی که نتیجه آزمایش خود را دریافت نکردید، در صورت امکان خود را از دیگران جدا کنید. دست های خود را مرتباً تمیز کنید.
اگر آزمایش آبله میمون مثبت بود، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی به شما توصیه می‌کند که آیا باید در خانه یا یک مرکز بهداشتی ایزوله شوید و به چه مراقبت‌هایی نیاز دارید.
اگر من آبله میمون دارم، برای محافظت از دیگران در برابر ابتلا به آن چه باید بکنم؟
اگر به آبله میمون مبتلا هستید، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما توصیه می کند که آیا باید در بیمارستان یا خانه از شما مراقبت شود. این بستگی به این دارد که علائم شما چقدر جدی است، آیا شما دارای عوامل خطری هستید که شما را در معرض خطر علائم جدی تری قرار می دهد، و اینکه آیا می توانید خطر ابتلا به هر فردی را که با آن زندگی می کنید به حداقل برسانید.
اگر به شما توصیه می شود در خانه بمانید، نباید بیرون بروید. تا حد امکان از دیگرانی که با آنها زندگی می کنید محافظت کنید:
- جداسازی در یک اتاق جداگانه
- استفاده از حمام جداگانه، یا تمیز کردن پس از هر بار استفاده
- تمیز کردن سطوحی که مکرراً لمس می شوند با آب و صابون و مواد ضدعفونی کننده خانگی و اجتناب از جارو کردن / جاروبرقی (این ممکن است ذرات ویروس را مختل کند و باعث عفونت دیگران شود)
- استفاده از ظروف، حوله، رختخواب و لوازم الکترونیکی جداگانه
- شستن لباس‌های خود (روتختی، لباس‌ها و حوله‌ها را با احتیاط بلند کنید بدون اینکه تکان دهید، مواد را قبل از حمل به ماشین لباسشویی در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و با آب داغ > 60 درجه بشویید)
- باز کردن پنجره ها برای تهویه خوب
- همه افراد خانه را تشویق کنید که مرتب دست های خود را با آب و صابون یا ضدعفونی کننده الکلی تمیز کنند.
اگر نمی توانید از قرار گرفتن در همان اتاق با شخص دیگری یا داشتن تماس نزدیک با شخص دیگری در حین انزوا در خانه اجتناب کنید، پس تمام تلاش خود را برای محدود کردن خطر ابتلا به آنها انجام دهید:
- پرهیز از دست زدن به یکدیگر
- مرتباً دستان خود را تمیز کنید
- ضایعات خود را با لباس یا باند پوشانید
- باز کردن پنجره ها در سراسر خانه
- اطمینان حاصل کنید که شما و هرکسی که در اتاق با شما است از ماسک های پزشکی مناسب استفاده کنید
- رعایت حداقل 1 متر فاصله.
اگر نمی‌توانید خودتان لباس‌های خود را بشویید و شخص دیگری باید این کار را برای شما انجام دهد، باید از ماسک پزشکی مناسب، دستکش‌های یکبار مصرف استفاده کرده و اقدامات احتیاطی ذکر شده در شستشوی لباس‌ها را انجام دهد.
آیا واکسنی برای آبله میمون وجود دارد؟
بله. اخیراً واکسنی برای پیشگیری از آبله میمون تایید شده است. برخی از کشورها واکسیناسیون را برای افراد در معرض خطر توصیه می کنند. سال ها تحقیق منجر به ساخت واکسن های جدیدتر و ایمن تر برای بیماری ریشه کن شده به نام آبله شده است که ممکن است برای آبله میمون نیز مفید باشد. یکی از این موارد برای پیشگیری از آبله میمون تایید شده است. فقط افرادی که در معرض خطر هستند (مثلاً کسی که با کسی که آبله میمون دارد) باید برای واکسیناسیون در نظر گرفته شوند. واکسیناسیون انبوه در این زمان توصیه نمی شود.
در حالی که در گذشته نشان داده شده بود که واکسن آبله میمون در برابر آبله میمون محافظت می کند، داده های فعلی در مورد اثربخشی واکسن های جدیدتر آبله/آبله میمون در پیشگیری از آبله میمون در عمل بالینی و در محیط های صحرایی محدود است. مطالعه استفاده از واکسن‌ها برای آبله میمون‌ها در هر کجا که استفاده می‌شوند، امکان تولید سریع اطلاعات اضافی در مورد اثربخشی این واکسن‌ها را در محیط‌های مختلف فراهم می‌کند.
درمان افراد مبتلا به آبله میمون
افراد مبتلا به آبله میمون باید توصیه های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را دنبال کنند. علائم معمولا خود به خود و بدون نیاز به درمان برطرف می شوند. در صورت نیاز می توان از داروهای ضد درد (ضد درد) و تب (ضد تب) برای تسکین برخی علائم استفاده کرد. برای هر کسی که آبله میمون دارد، مهم است که هیدراته بماند، خوب غذا بخورد و به اندازه کافی بخوابد. افرادی که در انزوا قرار می گیرند باید با انجام کارهایی که برایشان آرامش بخش و لذت بخش است، ارتباط با عزیزانشان با استفاده از فناوری، ورزش اگر احساس خوبی دارند و می توانند در حین انزوا انجام دهند، و درخواست حمایت ذهنی از سلامت روان خود مراقبت کنند. سلامتی اگر به آن نیاز داشته باشند
افراد مبتلا به آبله میمون باید از خاراندن پوست خود اجتناب کنند و با تمیز کردن دست‌های خود قبل و بعد از لمس ضایعات و خشک نگه داشتن پوست و بدون پوشش (مگر اینکه به طور اجتناب‌ناپذیری با شخص دیگری در اتاق باشند، از بثورات خود مراقبت کنند، در این صورت باید آن را با لباس بپوشانند. یا یک بانداژ تا زمانی که بتوانند دوباره جدا شوند). بثورات را می توان با آب استریل شده یا ضد عفونی کننده تمیز نگه داشت. شستشوی آب نمک را می توان برای ضایعات در دهان استفاده کرد و حمام گرم با جوش شیرین و نمک اپسوم می تواند به ضایعات روی بدن کمک کند. لیدوکائین را می توان در ضایعات دهانی و پری مقعدی برای تسکین درد استفاده کرد.
در مورد شیوع آبله میمون در چندین کشور در سال 2022 چه می دانیم؟
بسیاری از کشورهایی که آبله میمون معمولاً در آنها یافت نمی شود مواردی را در سال 2022 گزارش کرده اند. در این شیوع کنونی، ما شاهد اکثر موارد (و نه همه) موارد در میان مردانی هستیم که با مردانی که اخیراً با شریک یا شریک جدید تماس جنسی داشته اند رابطه جنسی دارند. در بسیاری از موارد، علائم کمتری نسبت به آنچه در گذشته دیده شده گزارش می شود.
از 11 ژانویه 2022، هیچ ارتباطی با حیوانات آلوده و هیچ ارتباط واضحی بین اکثر موارد گزارش شده به صورت جداگانه و سفر از کشورهای قبلاً آسیب دیده در آفریقا یافت نشد.
ضروری است که هیچ کس به کسی که تحت تأثیر این رویداد است انگ نزند زیرا هر کسی ممکن است به آبله میمون مبتلا شود و به این دلیل که انگ می تواند تلاش های کنترلی را تضعیف کند.
مطالعات در کشورهای آسیب دیده در حال انجام است تا به بهترین نحو مشخص شود که مردم چگونه در معرض آبله میمون قرار می گیرند. اقداماتی برای ارائه مراقبت های پزشکی به افراد آسیب دیده و ایجاد مداخلات بهداشت عمومی برای محدود کردن گسترش بیشتر انجام می شود.
آیا خطر تبدیل این بیماری به یک شیوع بزرگتر وجود دارد؟
آبله میمون به اندازه برخی عفونت های دیگر مسری نیست، زیرا نیاز به تماس نزدیک با فردی دارد که آبله میمون دارد (به عنوان مثال، چهره به چهره، پوست به پوست، دهان به پوست یا دهان به دهان)، با محیط آلوده یا با حیوان آلوده برای انتشار. ما فرصتی برای کنترل این شیوع با همکاری نزدیک با جوامع و گروه‌هایی که در معرض خطر بالاتری برای توقف انتقال هستند، داریم. برای همه ضروری است که در حال حاضر با یکدیگر همکاری کنند تا با آگاهی از خطر خود و انجام اقداماتی برای کاهش آن، شیوع آن را متوقف کنند.
درباره آبله میمون و رابطه جنسی چه می دانیم؟
آبله میمون می تواند از طریق تماس نزدیک از هر نوع، از جمله از طریق بوسیدن، لمس کردن، رابطه جنسی دهانی و نفوذی واژینال یا مقعدی با فردی که عفونی است، سرایت کند. هر فردی که راش ها یا ضایعات پوستی جدید و غیرمعمول دارد باید تا زمانی که از نظر عفونت های مقاربتی و آبله میمون بررسی نشده اند، از تماس جنسی خودداری کند. آبله میمون می تواند شبیه سایر بیماری های عفونی مانند آبله مرغان، تبخال و سیفلیس باشد. این ممکن است توضیح دهد که چرا چندین مورد در شیوع فعلی در بین افرادی که به دنبال مراقبت در کلینیک های سلامت جنسی هستند شناسایی شده است. به یاد داشته باشید که ضایعات همچنین در مکان‌هایی که به سختی قابل مشاهده هستند، از جمله دهان، گلو، اندام تناسلی، واژن و ناحیه مقعد ، مقعد نیز دیده میشود.
در حالی که ویروس آبله میمون در مایع منی یافت شده است، در حال حاضر مشخص نیست که آیا آبله میمون می تواند از طریق منی یا مایعات واژن منتقل شود. به افراد مبتلا به آبله میمون توصیه می شود تا 12 هفته پس از بهبودی از کاندوم استفاده کنند تا زمانی که اطلاعات بیشتری در مورد سطوح ویروس و عفونت بالقوه در منی در دوره پس از بهبودی مشخص شود. پوشیدن کاندوم از شما در برابر ابتلا به آبله میمون محافظت نمی کند، اما به محافظت از شما و دیگران در برابر طیف وسیعی از سایر بیماری های مقاربتی کمک می کند.
در صورت امکان، اطلاعات تماس را با هر شریک جنسی جدید، حتی آنهایی که قصد نداشتید دوباره ببینید، مبادله کنید. به این ترتیب، اگر شریک زندگی شما علائمی داشت، می توانید به شما اطلاع داده شود یا اگر برای شما اتفاق افتاد، می توانید به او اطلاع دهید. افرادی که دارای شرکای جنسی متعدد هستند تشویق می شوند تا با اجتناب از تماس نزدیک با هر فردی که علائم دارد، اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به آبله میمون انجام دهند. کاهش تعداد شرکای جنسی خطر ابتلا را کاهش می دهد.
این ویروس نه تنها از طریق تماس جنسی، بلکه از طریق هر نوع تماس نزدیک با فردی که عفونی است نیز منتشر می شود. افرادی که در یک خانواده زندگی می کنند در معرض خطر بیشتری هستند. هرکسی که علائمی دارد که می تواند آبله میمون باشد، باید فوراً با یک کارمند بهداشت مشورت کند.
آیا مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند بیشتر در معرض ابتلا به آبله میمون هستند؟
خطر ابتلا به آبله میمون به افرادی که از نظر جنسی فعال هستند یا مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند محدود نمی شود. هر کسی که با کسی که علائم دارد تماس نزدیک داشته باشد در معرض خطر است.
بسیاری از مواردی که در این شیوع گزارش شده است در بین مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند شناسایی شده است. با توجه به اینکه ویروس در حال حاضر در این شبکه‌های اجتماعی از فردی به فرد دیگر منتقل میشود، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، در صورت داشتن تماس نزدیک با فردی که عفونی است، در حال حاضر ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند.
برخی از موارد آبله میمون در کلینیک های سلامت جنسی شناسایی شده است. یکی از دلایلی که در حال حاضر گزارش های بیشتری از موارد ابتلا به آبله میمون در جوامع مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند می شنویم، ممکن است به دلیل رفتارهای سلامت جویانه مثبت در این گروه جمعیتی باشد. بثورات آبله میمون می‌تواند شبیه برخی از بیماری‌های مقاربتی از جمله تبخال و سیفلیس باشد که ممکن است تا حدودی توضیح دهد که چرا این موارد در کلینیک‌های سلامت جنسی مشاهده می‌شوند. همانطور که بیشتر یاد می گیریم، ممکن است موارد بیشتری را در جامعه گسترده تر شناسایی کنیم.
درگیر کردن جوامع همجنسگرا، دوجنسه و سایر مردانی که برای افزایش آگاهی با مردان رابطه جنسی دارند، برای محافظت از افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند، ضروری است. اگر مردی هستید که با مردان رابطه جنسی دارید، خطر خود را بدانید و اقدامات لازم را برای محافظت از خود و دیگران انجام دهید. هر کسی که علائمی دارد که می تواند آبله میمون باشد، باید فوراً از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای انجام آزمایش و دسترسی به مراقبت مشاوره بگیرد.
آیا کودکان می توانند به آبله میمون مبتلا شوند؟
کودکان در صورت تماس نزدیک با فردی که علائم دارد، می توانند آبله میمون بگیرند. داده‌های کشورهایی که قبلاً آسیب دیده بودند نشان می‌دهد که کودکان معمولاً بیشتر از نوجوانان و بزرگسالان مستعد ابتلا به بیماری های شدید هستند. تعداد کمی از کودکان مبتلا به آبله میمون در شیوع فعلی وجود داشته است.
علائم ابله میمون در کودکان چیست؟
علائم رایج عفونت آبله میمون کودکان همانند علائم ابله میمون در بزرگسالان است که می‌توان به تورم غدد لنفاوی و خستگی شدید اشاره کرد، بثورات پوستی از صورت شروع می شود و بعد به کف دست ها و پاها گسترش می‌یابد؛ علائم ممکن است دو تا چهار هفته طول بکشند.
متخصص بیماری‌های عفونی ادامه داد: در کودکان، در مقایسه با بزرگسالان، تب به طور کلی بالاتر است و بثورات معمولاً از روز سه یا چهار شروع می شوند و به تدریج تغییر می کنند، در کودکان علائم خستگی و ضعف نیز بیشتر است.
خطرات آبله میمون در بارداری چیست؟
تحقیقات بیشتری برای درک بهتر خطرات آبله میمون در دوران بارداری و چگونگی انتقال این ویروس به جنین در رحم یا نوزاد در حین یا پس از تولد یا در حین شیردهی مورد نیاز است. اطلاعات موجود نشان می دهد که ابتلا به آبله میمون در دوران بارداری می تواند برای جنین خطرناک باشد.
اگر باردار هستید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به آبله میمون خودداری کنید. هرکسی که با کسی که عفونی است تماس نزدیک داشته باشد، صرف نظر از اینکه چه کسی است، می تواند به آبله میمون مبتلا شود.
اگر فکر می کنید در معرض آبله میمون قرار گرفته اید یا علائمی از خود نشان می دهید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. آنها به شما کمک می کنند تا آزمایش شوید و به مراقبت هایی که نیاز دارید دسترسی پیدا کنید.
آیا در صورت تشخیص آبله میمون می توانم به شیردهی ادامه دهم؟
اگر آبله میمون را تایید کرده اید یا مشکوک هستید و در حال شیردهی هستید، برای مشاوره با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. آنها خطر انتقال آبله میمون و همچنین خطر عدم شیردهی به نوزاد شما را ارزیابی خواهند کرد. اگر امکان ادامه شیردهی و تماس نزدیک برای شما وجود داشته باشد، به شما توصیه خواهند کرد که چگونه با انجام اقداماتی مانند پوشاندن ضایعات و استفاده از ماسک خطر انتقال ویروس را کاهش دهید. خطر عفونت باید به دقت با آسیب و ناراحتی احتمالی ناشی از قطع شیردهی و تماس نزدیک بین والدین و کودک متعادل شود. هنوز مشخص نیست که آیا ویروس آبله میمون می تواند از طریق شیر مادر از والدین به کودک سرایت کند یا خیر. این منطقه ای است که نیاز به مطالعه بیشتر دارد.
من در گذشته آبله میمون داشتم. آیا می توانم دوباره آن را بگیرم؟
درک ما از مدت زمان ماندگاری ایمنی بدن پس از عفونت آبله میمون در حال حاضر محدود است. ما هنوز درک روشنی نداریم که آیا عفونت قبلی آبله میمون به شما در برابر عفونت‌های آینده مصونیت می‌دهد یا خیر و اگر چنین باشد، برای چه مدتی. حتی اگر در گذشته به آبله میمون مبتلا شده اید، باید هر کاری که می توانید انجام دهید تا دوباره آلوده نشوید.
اگر در گذشته به آبله میمون مبتلا شده‌اید و یکی از اعضای خانواده شما اکنون به آن مبتلا شده است، می‌توانید با قرار گرفتن در مراقبت از دیگران از دیگران محافظت کنید، زیرا احتمال اینکه نسبت به دیگران مصونیت داشته باشید، بیشتر است. با این حال، هنوز هم باید تمام اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از آلوده شدن انجام دهید.
