نارنج نارنج یک سایت تفریحی سرگرمی
خشکی دهان زمانی اتفاق می افتد که غدد بزاقی در دهان شما بزاق کافی تولید نمی کنند.
این وضعیت باعث ایجاد احساس خشکی یا خشکی در دهان شما می شود. همچنین می تواند علائم دیگری مانند بوی بد دهان، خشکی گلو و لب های ترک خورده را ایجاد کند.
بزاق بخشی ضروری از فرآیند هضم غذای شما است. این به مرطوب شدن و تجزیه مواد غذایی شما کمک می کند. همچنین به عنوان یک مکانیسم دفاعی اصلی برای کمک به بدن شما برای حفظ سلامت دندان‌ها، محافظت از دهان در برابر بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان عمل می‌کند.
خشکی دهان به خودی خود یک بیماری جدی پزشکی نیست. با این حال، گاهی اوقات این نشانه یک بیماری زمینه ای دیگر است که نیاز به درمان دارد. همچنین می تواند منجر به عوارضی مانند پوسیدگی دندان و زخم های دهان شود.
علت خشکی دهان چیست؟
عوامل زیادی می توانند باعث خشکی دهان شوند. علاوه بر این، داشتن خشکی دهان به تنهایی لزوماً به این معنی نیست که شما یک بیماری زمینه ای دارید.
اگر فکر می کنید بیماری دیگری علت آن است یا اگر متوجه علائم دیگری شدید، مهم است که با پزشک خود در مورد گزینه های تشخیص و درمان صحبت کنید.
علل احتمالی خشکی دهان عبارتند از:
کم آبی بدن
کم آبی زمانی اتفاق می‌افتد که بدن شما بیش از حد مایعات را از دست می‌دهد، بدون اینکه دوباره پر شود. این می تواند به دلیل استفراغ، اسهال، تعریق بیش از حد یا از دست دادن خون رخ دهد. هنگامی که آب بدن شما کم شده است، بدن شما به اندازه معمول بزاق تولید نمی کند، که می تواند باعث خشکی دهان شما شود.
داروها
خشکی دهان می تواند یکی از عوارض جانبی بسیاری از داروها باشد. برخی از رایج ترین انواع داروهایی که باعث خشکی دهان می شوند، افسردگی، اضطراب، اسهال، فشار خون بالا و آسم را درمان می کنند. آنتی هیستامین ها، دیورتیک ها و برخی داروهای شیمی درمانی نیز می توانند تولید بزاق را کاهش دهند. قبل از قطع هر دارویی که فکر می کنید ممکن است باعث خشکی دهان شود، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید.
پرتو درمانی.
خشکی دهان یک عارضه جانبی رایج دریافت پرتو درمانی در ناحیه سر یا گردن است. اشعه به غدد بزاقی آسیب می رساند و ترشح بزاق را کاهش می دهد.
استرس و اضطراب.
وقتی استرس دارید یا مضطرب هستید، بدنتان کورتیزول بیشتری تولید می‌کند که «هورمون استرس» است. هنگامی که سطح کورتیزول در بزاق شما افزایش می یابد، می تواند ترکیب بزاق شما را تغییر دهد و در نتیجه باعث خشکی دهان شود.
سالخورده.
با افزایش سن، خشکی دهان معمول است. این ممکن است به دلیل مشکلات سلامتی، برخی داروها و تغییرات در میزان توانایی بدن شما در پردازش داروهای مصرفی شما باشد.
تنفس دهان و خروپف.
تنفس از طریق دهان باعث تبخیر بزاق می شود. خروپف با دهان باز می تواند همین اثر را داشته باشد. این می تواند دهان شما را خشک کند یا خشکی موجود را بدتر کند.
سیگار کشیدن و مصرف تفریحی مواد مخدر.
کشیدن تنباکو و علف های هرز می تواند تولید بزاق را کاهش دهد. استفاده از مت آمفتامین ها همچنین می تواند باعث خشکی دهان شود.
شرایطی که ممکن است باعث خشکی دهان شود
خشکی دهان همچنین می تواند ناشی از چندین بیماری باشد، مانند:
دیابت.
خشکی دهان یکی از علائم شایع دیابت نوع 1 و نوع 2 است. تصور می شود که افزایش سطح قند خون ممکن است بر تولید بزاق تأثیر بگذارد که به نوبه خود می تواند منجر به خشکی دهان شود. افراد مبتلا به دیابت اغلب مستعد کم آبی هستند و همچنین از داروهایی استفاده می کنند که می توانند باعث خشکی دهان شوند.
برفک دهان.
برفک دهان یک عفونت قارچی در دهان است. عفونت باعث التهاب می شود که می تواند به غدد بزاقی شما آسیب برساند. در نتیجه، غدد ممکن است در تولید بزاق کافی دچار مشکل شوند.
آسیب عصبی
آسیب، عفونت، جراحی یا سکته مغزی که منجر به آسیب به اعصاب سر یا گردن می شود، می تواند بر توانایی غدد بزاقی برای تولید بزاق تأثیر بگذارد. این می تواند منجر به خشکی دهان شود.
فیبروز
سیستیک. فیبروز کیستیک یک بیماری ژنتیکی است که به سیستم گوارشی و تنفسی آسیب می رساند. می تواند بر عملکرد غدد بزاقی تأثیر منفی بگذارد. داروهای مورد استفاده برای مدیریت فیبروز کیستیک نیز ممکن است خشکی دهان را بدتر کند.
اختلالات خود ایمنی.
در شرایط خودایمنی، سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بدن شما حمله می کند. شایع ترین بیماری خودایمنی مرتبط با خشکی دهان، سندرم شوگرن است . این بیماری شامل التهاب در غدد بزاقی و در نتیجه خشکی دهان می شود. سایر بیماری های خودایمنی که ممکن است باعث خشکی دهان شوند عبارتند از اچ آی وی یا ایدز و آرتریت روماتوئید .
بیماری آلزایمر.
بیماری آلزایمر می تواند در توانایی فرد برای هیدراته ماندن به خوبی اختلال ایجاد کند. علاوه بر این، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در پیروی از دستورالعمل‌های مصرف داروهای خشکی دهان دچار مشکل شوند.
علائم خشکی دهان چیست؟
خشکی دهان باعث ایجاد احساس چسبندگی یا خشکی در دهان می شود. سایر علائم رایج عبارتند از:
- مشکل در بلع ، جویدن یا صحبت کردن
- مشکل در مزه غذا یا نوشیدنی
- احساس سوزش در دهان شما
- لب های ترک خورده
- زخم های دهان
- زبان خشک
- خشکی گلو
- بوی بد دهان
نکات مراقبت از خشکی دهان در منزل
خشکی دهان معمولا یک بیماری موقت و قابل درمان است. در بیشتر موارد، با انجام یک یا چند مورد از موارد زیر می توانید از علائم خشکی دهان در خانه پیشگیری کرده و آن ها را تسکین دهید:
- نوشیدن آب در طول روز
- مکیدن تکه های یخ
- محدود کردن الکل و کافئین
- محدود کردن مصرف نمک و شکر
- اجتناب از تنباکو یا مواد مخدر تفریحی
- با استفاده از مرطوب کننده در اتاق خواب شما هنگام خواب
- مصرف جایگزین های بزاق دهان بدون نسخه
- جویدن آدامس بدون قند یا مکیدن آب نبات سفت بدون قند
- استفاده از خمیردندان های بدون نسخه، شستشو و نعناع
- همچنین مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه و معاینه دندان دو بار در سال بسیار مهم است. مراقبت خوب از دهان می تواند به جلوگیری از پوسیدگی دندان و بیماری لثه، که می تواند ناشی از خشکی دهان باشد، کمک کند.
اگر خشکی دهان شما ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است به درمان بیشتری نیاز داشته باشید. از پزشک خود برای اطلاعات بیشتر در مورد شرایط خاص، گزینه های درمانی و چشم انداز بلند مدت خود بخواهید.
خشکی دهان و پوسیدگی دندان
بزاق کارکردهای زیادی دارد. به دلیل داشتن پروتئین های ضد باکتریایی، یکی از اهداف متعدد بزاق کمک به محافظت از دندان های شما در برابر باکتری های مضر و حفظ سلامت دندان ها و عاری از پوسیدگی است.
داشتن دهان خشک به باکتری های ایجاد کننده حفره اجازه رشد و رشد می دهد.
برای جلوگیری از پوسیدگی دندان به دلیل خشکی دهان، می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- مکرراً آب بنوشید تا غذای اضافی، زباله ها و باکتری ها را بشویید.
- برای تقویت تولید بزاق آدامس بدون قند بجوید.
- از یک مرطوب کننده برای افزایش سطح رطوبت داخل خانه استفاده کنید.
- چکاپ های منظم دندانپزشکی را انجام دهید تا مطمئن شوید که پوسیدگی ندارید.
- اگر پزشک بزاق مصنوعی یا داروهایی برای خشکی دهان تجویز کرد، آنها را طبق دستور مصرف کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت مشاهده علائم خشکی دهان با پزشک یا دندانپزشک صحبت کنید .
در صورت مشاهده علائم مداوم، از جمله:
- احساس خشکی در دهان یا گلو
- بزاق غلیظ
- زبان خشن
- زخم های دهان
- مشکل در جویدن یا بلعیدن
- تغییر حس چشایی که از بین نمی رود
- بوی بد دهان که با رعایت بهداشت خوب دندان بهبود نمی یابد
اگر فکر می کنید که داروها باعث خشکی دهان شما می شوند یا اگر متوجه علائم دیگری از یک بیماری زمینه ای شدید، با پزشک خود وقت ملاقات بگذارید.
پزشک شما می تواند آزمایش خون را تجویز کند و میزان بزاق تولید شده را اندازه گیری کند تا به تعیین علت خشکی دهان کمک کند. هنگامی که پزشک علت خشکی دهان شما را تشخیص داد، می تواند گزینه های درمانی را پیشنهاد کند.
اگر دائماً خشکی دهان دارید، مهم است که به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا علائم پوسیدگی دندان را بررسی کنید.
خشکی دهان به خودی خود یک بیماری جدی پزشکی نیست. با این حال، گاهی اوقات این نشانه یک بیماری زمینه ای دیگر است که نیاز به درمان دارد.
اغلب می توانید با مراقبت از خود در خانه از علائم خشکی دهان مراقبت کنید. با این حال، اگر علائم شما ادامه پیدا کرد، حتما با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند هر گونه بیماری زمینه ای را بررسی کنند یا داروهایی را که ممکن است باعث علائم شما شوند را تغییر دهند.
اگر خشکی دهان دارید، مهم است که با مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و معاینات منظم دندانپزشکی از دندان های خود مراقبت کنید. انجام این کار ممکن است به جلوگیری از پوسیدگی دندان و بیماری لثه ناشی از خشکی دهان کمک کند.
