ضایعات پوستی ناشی از کمبود ویتامین

بدون شک شنیده اید که ویتامین ها برای شما مفید هستند، اما ممکن است ندانید که ویتامین ها برای سلامت پوست مهم هستند. اگرچه ویتامین ها برای بسیاری از عملکردهای بدن ضروری هستند، اما بدن انسان قادر به ساخت بیشتر ویتامین ها نیست. به همین دلیل، زمانی که مقادیر کافی ویتامین از محیط به دست نمی‌آید، ممکن است کمبودها رخ دهد، معمولاً به دلیل رژیم غذایی نامناسب یا اختلالی که در جذب مواد مغذی غذا در دستگاه گوارش اختلال ایجاد می‌کند.

از آنجایی که ضایعات و تغییرات پوستی به راحتی قابل مشاهده هستند، گاهی اوقات اولین نشانه کمبود ویتامین هستند. اگر متوجه هر یک از تغییرات توضیح داده شده در زیر شدید یا اگر دلیل دیگری وجود دارد که فکر می کنید ممکن است کمبود ویتامین داشته باشید، به پزشک خود مراجعه کنید.

کمبود ویتامین C

ویتامین C یک آنتی اکسیدان است و در بسیاری از عملکردهای بدن از جمله تولید پروتئین مهمی به نام کلاژن نقش اساسی دارد. میوه ها و سبزیجات منابع اصلی ویتامین C هستند. از آنجایی که پوست سالم حاوی مقدار زیادی کلاژن است، کمبود ویتامین C ، همچنین به عنوان اسکوربوت شناخته می شود ،باعث تغییراتی در پوست می شود. کبودی با اسکوربوت رایج است. پوست می تواند خشن باشد و به راحتی پاره شود. ممکن است خونریزی در اطراف پایه هر مو رخ دهد.

کمبود نیاسین (ویتامین B3).

نیاسین در درجه اول در تولید انرژی در سلول ها نقش دارد. مصرف ناکافی رژیم غذایی و همچنین برخی داروها ممکن است باعث کمبود نیاسین شود که به آن پلاگرا نیز می‌گویند. تغییرات پوستی ناشی از کمبود نیاسین معمولاً با التهاب در نواحی در معرض آفتاب شروع می شود، زیرا پوست به طور غیرعادی به اشعه ماوراء بنفش خورشید حساس می شود. پوست قرمز، دردناک و خارش دار به نظر می رسد، مانند آفتاب سوختگی.

با گذشت زمان، پوست متورم می شود و تاول ایجاد می شود. پس از ترکیدن تاول ها، پوست با پوسته های قهوه ای ایجاد می شود. این نواحی در نهایت ضخیم و تیره رنگ می شوند. پشت دست ها بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند. صورت، گردن و سایر قسمت‌های بازوها و پاها نیز اغلب درگیر می‌شوند.

کمبود ریبوفلاوین (ویتامین B2).

ریبوفلاوین یکی دیگر از ویتامین های B تولید کننده انرژی است. کمبود ریبوفلاوین باعث التهاب پوست به ویژه در ناحیه بینی، پیشانی، گونه ها و پشت گوش می شود. همچنین معمولاً ناحیه تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد و طبق مقاله ای در اکتبر 2016 «ژورنال پزشکی کلینیک کلیولند»، التهاب در این ناحیه اولین علامت کمبود ریبوفلاوین در بسیاری از افراد است. کمبود ریبوفلاوین بر ناحیه تناسلی در مردان شدیدتر از زنان تأثیر می گذارد.

کمبود پیریدوکسین (ویتامین B6).

بر اساس مقاله “ژورنال پزشکی کلیولند کلینیک” در سال 2016، ویتامین B6 برای عملکرد طبیعی بیش از 100 آنزیم در بدن مورد نیاز است. کمبود ویتامین B6 به ندرت اتفاق می افتد مگر در افراد مبتلا به الکلیسم یا مصرف داروهای خاصی که آن را غیرفعال می کنند.

کمبود ویتامین B6 می‌تواند باعث درماتیت سبورئیک شود . لکه‌ های قرمز رنگ پوست با پوسته‌های سفید یا زرد که پوسته پوسته می‌ شوند. اینها بیشتر در صورت، پوست سر، گردن، شانه ها، باسن و پرینه رخ می دهند. کمبود ویتامین B6 همچنین ممکن است باعث ایجاد استوماتیت زاویه ای شود . التهاب همراه با قرمزی و تورم در گوشه های دهان. از آنجایی که ویتامین B6 برای تولید نیاسین ضروری است، کمبود ویتامین B6 نیز می تواند منجر به تغییرات پوستی ناشی از کمبود نیاسین شود.

کمبود ویتامین B12

ویتامین B12 برای تولید DNA ضروری است، فرآیندی که در هر سلول اتفاق می افتد. جای تعجب نیست که کمبود ویتامین B12 اثرات زیادی در بدن دارد. شایع ترین تغییرات پوستی، نواحی تیره پوست – هیپرپیگمانتاسیون ، یا پوست روشن ، هیپوپیگمانتاسیون است. بر اساس مقاله ای در آوریل 2008 در “پزشک خانواده کانادایی”، هایپرپیگمانتاسیون بیشتر در پشت دست ها و بالای پاها رخ می دهد. کمبود ویتامین B12 همچنین ممکن است باعث ایجاد استوماتیت زاویه ای شود.

کمبود بیوتین (ویتامین B7).

بیوتین نقش مهمی در متابولیسم کربوهیدرات ها و چربی ها دارد. کمبود بیوتین بسیار نادر است زیرا بدن به بیوتین زیادی نیاز ندارد، این ویتامین در تعداد زیادی از غذاها موجود است و می تواند توسط باکتری های ساکن در روده تولید شود. کمبود بیوتین می تواند باعث درماتیت سبورئیک شود. این ضایعات تمایل دارد ابتدا در اطراف دهان، بینی و چشم ظاهر شود. بر اساس مقاله ای در ژانویه 2015 پوست ممکن است به طور غیرعادی مستعد ابتلا به عفونت های قارچی باشد.

کمبود ویتامین A

ویتامین A در واقع گروهی از ویتامین های بسیار مشابه از جمله رتینول، رتینوئیک اسید و بتاکاروتن است. ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است، به این معنی که برای استفاده در آینده در بدن ذخیره می شود. به همین دلیل، کمبود ویتامین A غیر معمول است. ویتامین A برای تشکیل مناسب لایه بیرونی پوست ضروری است. با کمبود ویتامین A، پوست خشک، خارش دار و پوسته پوسته می شود. کمبود شدید می تواند باعث ایجاد ترک های عمیق و شکاف در پوست شود.

کمبود ویتامین K

ویتامین K برای تولید فاکتورهای انعقادی ضروری است – پروتئین‌هایی در خون که لخته‌های خون را تولید می‌کنند. با کمبود ویتامین K، خون به طور معمول لخته نمی شود. این می تواند منجر به کبودی آسان و همچنین خونریزی طولانی مدت از بریدگی در پوست شود.